Ναός της Αγίας Αικατερίνης
Αντικείμενο
Τίτλος Σημείου Ενδιαφέροντος
el
Ναός της Αγίας Αικατερίνης
en
Church of St. Catherine
Περιγραφή / Απόσπασμα
241-246
en
Among the mosques of Megàlo-Kástron is one called after Saint Catherine, its name being Haghia Katerina-djamé. I suppose she must have been the saint to whom the building was dedicated before it received the accession of its minaret.
el
Μεταξύ των τζαμιών του Μεγάλου Κάστρου υπάρχει ένα που φέρει το όνομα Τζαμί της Αγίας Αικατερίνης . Υποθέτω ότι στο κτίριο στεγαζόταν ναός αφιερωμένος στην συγκεκριμένη Αγία πριν τη μετατροπή του σε τζαμί.
Παρατηρήσεις
el
Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης, ο οποίος τα χρόνια που τον επισκέφτηκε ο Pashley λειτιυργούσε ως τέμενος, λειτουργεί ως αφορμή για να συζητήσει το ζήτημα της μετατροπής των εκκλησιών σε τζαμιά και να εξετάσει το θέμα του φύλου.
en
The Church of St. Catherine, which served as a mosque during the years that Pashley visited it, serves as an occasion to discuss the issue of converting churches into mosques and to address the issue of gender.
Σύγχρονη περιγραφή
el
Ο ναός της Αγίας Αικατερίνης των Σιναϊτών βρίσκεται βορειοανατολικά του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Μηνά και παλιότερα ήταν μετόχι της ομώνυμης Μονής του Σινά. Η μονή της Αγίας Αικατερίνης ιδρύθηκε στο Χάνδακα κατά τη β΄ βυζαντινή περίοδο, δηλαδή γύρω στον 10ο μ.Χ. αιώνα. Το σωζόμενο κτήριο κατασκευάστηκε κατά το 16ο αιώνα, όταν πλέον το νησί είχε κατακτηθεί από τους Ενετούς και αποτελούσε τον κεντρικό ναό της μονής.
Ο ναός είναι μία βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, που το βόρειο τμήμα του διαμορφώθηκε, με αναγεννησιακού τύπου τρούλο, σε παρεκκλήσιο των Αγίων Δέκα και είναι χτισμένος με εξαιρετική επιμέλεια.
Από τον 15ο έως τον 17ο αι αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο με ιδιαίτερο ρόλο στην προαγωγή της χριστιανικής τέχνης.
Το 1669, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς, μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τέμενος, γνωστό με το όνομα Ζουλφιακάρ Αλί τζαμί ή Αγιά Κατερίνα Τζαμισί. Τότε προστέθηκε και ο μιναρές, που κατεδαφίστηκε μετά τη εγκατάλειψη του τζαμιού το 1922 και διατηρεί σήμερα μόνο τη βάση του και τμήμα της κλίμακας.
Μετά την απελευθέρωση, το καθολικό λειτούργησε για ένα διάστημα ως σιταποθήκη και προσωρινό κατάλυμα των Μικρασιατών προσφύγων, ενώ λίγο αργότερα αγοράστηκε από την ενορία του Αγίου Μηνά και χρησιμοποιήθηκε για λατρευτική χρήση από το 1944 ως το 1967. Σήμερα στο χώρο στεγάζεται μία σπουδαία έκθεση βυζαντινών εικόνων και ιερών λατρευτικών αντικειμένων, όπως χειρόγραφα, εκκλησιαστικά σκεύη, άμφια και τοιχογραφίες, ανάμεσα στα οποία και έξι μοναδικά έργα του περίφημου αγιογράφου Μιχαήλ Δαμασκηνού, σπουδαίας μορφή της Κρητικής Σχολής.
Ο ναός είναι μία βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, που το βόρειο τμήμα του διαμορφώθηκε, με αναγεννησιακού τύπου τρούλο, σε παρεκκλήσιο των Αγίων Δέκα και είναι χτισμένος με εξαιρετική επιμέλεια.
Από τον 15ο έως τον 17ο αι αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο με ιδιαίτερο ρόλο στην προαγωγή της χριστιανικής τέχνης.
Το 1669, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς, μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τέμενος, γνωστό με το όνομα Ζουλφιακάρ Αλί τζαμί ή Αγιά Κατερίνα Τζαμισί. Τότε προστέθηκε και ο μιναρές, που κατεδαφίστηκε μετά τη εγκατάλειψη του τζαμιού το 1922 και διατηρεί σήμερα μόνο τη βάση του και τμήμα της κλίμακας.
Μετά την απελευθέρωση, το καθολικό λειτούργησε για ένα διάστημα ως σιταποθήκη και προσωρινό κατάλυμα των Μικρασιατών προσφύγων, ενώ λίγο αργότερα αγοράστηκε από την ενορία του Αγίου Μηνά και χρησιμοποιήθηκε για λατρευτική χρήση από το 1944 ως το 1967. Σήμερα στο χώρο στεγάζεται μία σπουδαία έκθεση βυζαντινών εικόνων και ιερών λατρευτικών αντικειμένων, όπως χειρόγραφα, εκκλησιαστικά σκεύη, άμφια και τοιχογραφίες, ανάμεσα στα οποία και έξι μοναδικά έργα του περίφημου αγιογράφου Μιχαήλ Δαμασκηνού, σπουδαίας μορφή της Κρητικής Σχολής.
en
The Sinaitic church of Agia Ekaterini is located at northeast of the Metropolitan Church of St. Minas and was formerly dependency of the homonymous Monastery on Mount Sinai. The monastery of Agia Ekaterini was founded in Chandax during the second Byzantine period, i.e. around the 10th century AD. The surviving building was built in the 16th century, when the island was conquered by the Venetians, and was the main church of the monastery.
The church is a basilica with a transverse aisle, the northern part of which, with a renaissance type dome and built with excellent care, became chapel of Agioi Deka (Saints Ten).
From the 15th to the 17th century it was a key spiritual and artistic centre playing an important role in the promotion of Christian art.
In 1669, immediately after the conquest of the city by the Ottomans, it was converted into a mosque, known as Zulfiakar Ali Pasha Mosque or Agia Katerina Camisi. Then the minaret was added, which was demolished after the abandonment of the mosque in 1922. Today only its base and part of its scale remain.
After the liberation, the katholikon operated for a while as a barn and temporary accommodation for the refugees from Asia Minor, while a little later it was bought by the parish of Agios Minas and was used for worship from 1944 to 1967. Today the place houses a great exhibition of Byzantine icons and sacred objects, such as manuscripts, church utensils, vestments and murals, among which six unique works of the famous hagiographer Michael Damaskinos, a great artist of the Cretan School.
The church is a basilica with a transverse aisle, the northern part of which, with a renaissance type dome and built with excellent care, became chapel of Agioi Deka (Saints Ten).
From the 15th to the 17th century it was a key spiritual and artistic centre playing an important role in the promotion of Christian art.
In 1669, immediately after the conquest of the city by the Ottomans, it was converted into a mosque, known as Zulfiakar Ali Pasha Mosque or Agia Katerina Camisi. Then the minaret was added, which was demolished after the abandonment of the mosque in 1922. Today only its base and part of its scale remain.
After the liberation, the katholikon operated for a while as a barn and temporary accommodation for the refugees from Asia Minor, while a little later it was bought by the parish of Agios Minas and was used for worship from 1944 to 1967. Today the place houses a great exhibition of Byzantine icons and sacred objects, such as manuscripts, church utensils, vestments and murals, among which six unique works of the famous hagiographer Michael Damaskinos, a great artist of the Cretan School.
Τύπος χρήστη
ανήκει στον Ιστορικό Σταθμό με Σύγχρονο Τοπωνύμιο


